مقایسه آموزش خانواده محوربا فرد محور بر کیفیت زندگی مبتلایان به دیابت نوع دو

زمینه وهدف: دیابت یکی از شایع‌ترین و پرنفوذ‌ترین بیماری‌های مزمن است که محدودیت‌های زیادی در فعالیت‌‌های بیمار ایجاد می‌کند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر آموزش بیمار‌محور با خانواده محور بر کیفیت زندگی بیماران دیابتی نوع2 انجام گرفت.مواد و روش‌ها:این پژوهش یک مطالعه شاهد‌دار تصادفی بود که بر روی75 بیمار دیابتی نوع دو مراجعه کننده به کلینیک دیابت شهرستان قاین انجام گرفت. نمونه گیری به روش مبتنی بر‌هدف انجام شد. نمونه‌گیری پس از کسب مجوزهای لازم و رضایت کتبی از نمونه‌هاانجام شدو به سه گروه 25 نفری شامل گروه کنترل،گروه آموزش فرد‌محور، گروه آموزش خانواده‌محور مبتنی برالگوی توانمند سازی تقسیم شدند.ابزار پژوهش پرسشنامه استانداردکیفیت زندگیSF-36))است. این پژوهش به روش پیش و پس آزمون انجام شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS 22 و آزمون‌های آماری تی زوجی و کروسکال انجام گرفت.یافته‌ها:بین ابعاد(سلامت عمومی،عملکرد جسمی،عملکرد اجتماعی،مشکل روحی،انرژی و خستگی،مشکل جسمی)و همچنین نمره کل کیفیت زندگی در تمام بیماران بین قبل و بعد از مداخله تفاوت معناداری وجود دارد(0/001=p). در نمره کل کیفیت زندگی بین سه گروه خانواده‌محور(0/001=p)،فرد-محور(0/001=p)،کنترل(0/001=p)، قبل و بعد از مداخله تفاوت معناداری وجوددارد.نتیجه گیری:آموزش خانواده محور نیز می‌تواند همانند آموزش فرد‌محور به طور موثری کیفیت زندگی بیماران دیابتی را بهبود بخشد از این رو بایستی برای حفظ و بهبود کیفیت زندگی بیماران دیابتی از اعضای خانواده بیماران به عنوان عضوی از تیم درمان استفاده گردد.واژگان کلیدی:کیفیت زندگی،دیابت نوع دو،آموزش خانواده‌محور،آموزش فرد-محور، الگوی توانمند سازی